(By przejść do bloga, kliknij w obrazek)
FRAGMENT:
– Nawet nie wyobrażasz jak bardzo Cię kocham i jak bardzo chcę być znowu z Tobą. Chcę Cię przytulać, całować, kochać i być z Tobą już na zawsze. Do skończenia świata. Kocham Cię, więc wróć tu i powiedz to samo – powiedział niemalże błagalnie z rozpaczą w głosie, upadając na ziemię i chowając twarz w dłoniach.
Ona usłyszała i wróciła. Uklękła na przeciwko niego i położyła bladą dłoń, na jego ramieniu.
– Też Cię kocham – szepnęła.
Słysząc jej głos spojrzał na nią zamglonym wzrokiem i już po chwili trzymał ją w ramionach, tak mocno, żeby już nigdy nie odeszła.
Teraz czekała na nich wieczność. Słodka wieczność. Bez względu na przeciwności losu, które miały ich spotkać.
autorka: Verlassen
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz